Humingi ng paumanhin si Sunak sa pagkawala ng huling paggunita sa Omaha Beach ngunit pinuna ng lider ng oposisyon na si Keir Starmer at iba pang mga pinuno ng mundo na dumalo, kabilang ang Pangulong Joe Biden, Pangulong Pranses na si Emmanuel Macron, at German Chancellor Olaf Scholz. Sa mga Conservatives na nahuli sa mga poll ng opinyon bago ang pangkalahatang halalan noong Hulyo 4, ang kawalan ni Sunak ay nagbangon ng mga alalahanin na ang suporta ng partido ay maaaring higit na maubos. Sa ibinigay na teksto, ang pokus ay sa kapansin-pansin na mga pagkakamali sa kampanya sa mga halalan sa Britanya. Dalawang makabuluhang halimbawa ang itinatampok: 1. Mga Noong 1974, tinawag ng Konserbatibong Punong Ministro na si Ted Heath ang isang maagang halalan sa kabila ng mga kahirapan sa ekonomiya, kabilang ang mga kahihinatnan ng digmaan ng Yom Kippur at ng welga ng mga minero. Naghanap siya ng isang mandato upang makontrol ang mga unyon ng mga manggagawang, ngunit hindi siya sinuportahan ng publiko, at ang Labour's Harold Wilson ay muling nahalal. 2. Pag-aalaga Noong 1983, kasunod ng tagumpay sa Digmaang Falklands, inaasahang manalo ang Conservative Prime Minister na si Margaret Thatcher sa pangkalahatang halalan na kaniyang ipinatawag. Gayunpaman, ang kampanya ay nahuhulog sa kontrobersyal na desisyon na ibenta ang mga bahay ng konseho, na hindi popular sa maraming botante. Ang Labour ay nagdusa pa rin ng mabigat na pagkawala ngunit pinamamahalaan upang madagdagan ang kanilang bilang ng mga upuan. Parehong ipinakikita ng dalawang halimbawa kung paano ang mga gaffe o maling paghatol sa kampanya ay maaaring makaapekto sa mga resulta ng halalan. Sa ibinigay na teksto, inilarawan kung paano ang tagumpay ni Margaret Thatcher sa pangkalahatang halalan ng UK noong 1983 ay naging halos tiyak matapos na ilathala ng Partido ng Labour ang isang matinding kaliwang manifesto na may pagpopondo sa pamamagitan ng mas mataas na buwis at mga patakaran tulad ng unilateral na nuclear disarmament at pag-alis mula sa European Economic Community. Ang manifesto na ito ay pinuna bilang "pinakamadalang sulat ng pagpapakamatay sa kasaysayan" ng isang moderadong miyembro ng Labor. Nanalo si Thatcher ng malaking tagumpay at nanatili sa kapangyarihan hanggang 1990. Matapos ang malaking pagkatalo ng Labour noong 1983, sinubukan nilang bumalik sa sentro sa ilalim ng pamumuno ni Neil Kinnock, at sa panahon ng halalan noong 1992 na tinawag ni John Major, ang Labour ay muling isang kandidato. Sa isang linggo bago ang halalan sa 2001 sa UK, ipinahiwatig ng mga survey ng opinyon na ang Labour ay malamang na ang pinakamalaking partido, bagaman hindi kinakailangang manalo nang tuwid. Isang rally sa Sheffield ang ginanap sa isang optimistikong kapaligiran, na nagpapaalaala sa mga halalan sa pagkapangulo ng US. Ang pinuno ng Labor na si Neil Kinnock ay nakita bilang labis na tiwala sa sarili sa panahon ng kanyang talumpati, na sumigaw ng mga parirala tulad ng "Kami ay okay"! o "Okay naman", na nakita bilang dahilan ng di-inaasahang pagkatalo ng Labour sa mga Konserbatibo. Ang halalan ay una nang inaasahang magiging isang malaking tagumpay para sa Partido ng Labour ni Tony Blair, ngunit ito ay naantala dahil sa isang pagsiklab ng sakit na paa at bibig. Sa huli, ang halalan ay itinuturing na boring kumpara sa mga nakaraang halalan pagkatapos ng digmaan. Sa ibinigay na teksto, binabanggit na noong panahon ng panunungkulan ni Tony Blair bilang Punong Ministro, isang hindi inaasahang insidente ang naganap nang ang kanyang deputado, si John Prescott, ay tumampal sa isang lalaki na may kulay-abo na buhok matapos na ma-egg sa kampanya. Ang insidente na ito ay nagbanta na sirain ang kampanya ng Labour ngunit pinigilan ni Blair sa isang press conference sa kanyang tanyag na komento, "Si John ay si John". Nang maglaon, noong panahon ni Gordon Brown bilang Punong Ministro noong 2010, ang kanyang kakulangan ng likas na kasanayan sa komunikasyon ay naging malinaw sa panahon ng kampanya sa halalan. Sa mga rating ng Labour at ng mga Brown na bumagsak dahil sa pandaigdigang krisis sa pananalapi, ang partido ay nahaharap sa pagkawala ng halalan noong Mayo. Sa huling linggo ng kampanya, nakipagtagpo si Brown sa isang 65-taong-gulang na babae na nagngangalang Gillian Duffy habang nag-uusap. Tinatanong niya siya tungkol sa ekonomiya at mga patakaran sa imigrasyon. Kasunod ng kanilang pag-uusap, inilarawan siya ni Brown bilang isang "bigot na babae" sa kanyang mga tagapayo habang sinusulat pa rin ng Sky News. Ang komento na ito ay nagdulot ng kontrobersya at negatibong epekto sa kampanya ni Brown at Labour. Noong 2016, isang gaffe sa panahon ng kampanya ng Conservative Party ang humantong sa isang kasunduan sa koalisyon sa pagitan ng mga Conservatives at Liberal Democrats, dahil nabigo silang manalo ng isang ganap na karamihan. Noong 2017, si Theresa May, na sumunod kay David Cameron matapos ang pagbitiw niya kasunod ng referendum sa Brexit, ay tumawag para sa isang maagang pangkalahatang halalan upang ma-secure ang isang mas malaking karamihan at mas mahusay na kapangyarihan sa negosasyon sa mga talakayan sa Brexit. Gayunpaman, ang kanyang panukala na baguhin ang paraan ng pagbabayad ng mga retirado para sa pangmatagalang pangangalaga, na kilala bilang "buwis sa demensya", ay pinuna at humantong sa pagkawala ng karamihan ng Conservative Party sa halip. Ang teksto ay tumutukoy sa isang babaeng lider ng pulitika na nakaharap sa mga paghihirap sa kaniyang papel bilang punong ministro. Hindi matagumpay ang kanyang panunungkulan, at sa huli ay pinalitan siya ni Boris Johnson pagkatapos ng dalawang taon sa opisina.