Gayunman, ang anibersaryo ay napalilipitan ng lumalagong kawalan ng kasiyahan sa kasalukuyang pamahalaan. Ang Pangulong Cyril Ramaphosa ay nagpangulo sa kaganapan bilang parehong pinuno ng estado at pinuno ng African National Congress (ANC), na nasa kapangyarihan mula noong unang demokratikong halalan noong 1994. Subalit inihula ng mga analista na ang ANC, na dating pinamunuan ni Nelson Mandela, ay maaaring mawalan ng karamihan sa parlyamento sa paparating na halalan dahil sa bumaba na katanyagan at paglitaw ng isang bagong henerasyon ng mga taga-South Africa. Noong Abril 27, 1994, ang mga taga-South Africa ay nagdaos ng kanilang unang eleksyon na binubuo ng lahat ng lahi, na nagmamarka ng katapusan ng apartheid at ng pasimula ng demokrasya. Ang araw na ito ay ipinagdiriwang ngayon bilang "Araw ng Kalayaan". Sa isang talumpati, isinasaalang-alang ni Pangulong Ramaphosa ang kahalagahan ng pangyayaring ito, na nagpahintulot sa mga Itim na tao na bumoto sa kauna-unahang pagkakataon at dinala ang ANC sa kapangyarihan kasama si Mandela bilang unang Itim na pangulo ng bansa. Kinikilala niya ang mga nagawang pagsulong ngunit kinikilala rin ang patuloy na mga isyu ng kahirapan at hindi pagkakapantay-pantay na patuloy na kinakaharap ng Timog Aprika, na tatalakayin sa paparating na halalan sa Mayo 29. Kinikilala ng Pangulo ng Timog Aprika na si Cyril Ramaphosa ang mga pag-urong mula nang matapos ang apartheid noong 1994, na nagwakas sa diskriminasyon sa lahi at nagbigay ng pangunahing mga kalayaan, kasali na ang karapatang bumoto. Gayunman, ang buhay ng karamihan sa mga Itim na populasyon, na bumubuo ng mahigit na 80% ng 62 milyong tao, ay hindi gaanong napabuti. Ang kawalan ng trabaho ay nananatiling mataas sa 32%, ang pinakamataas sa buong mundo, at mahigit sa 60% para sa mga kabataan na may edad 15-24. Mahigit na 16 milyong taga-South Africa (25% ng populasyon) ang umaasa sa buwanang mga hiwa ng kapakanan para sa kaligtasan sa buhay. Sa kabila ng isang konstitusyon na nag-aatubiling pantay na karapatan para sa lahat, patuloy pa rin ang matinding karalitaan. Noong Enero 1994, ang mga taga-South Africa ay nagdaos ng isang pagmartsa para sa kapayapaan sa Johannesburg bago ang unang demokratikong halalan sa bansa, na nagmamarka ng pagtatapos ng apartheid. Gayunman, pagkalipas ng 30 taon, ang Timog Aprika ay nananatiling ang pinaka-di-makatuparan na bansa sa daigdig sa mga tuntunin ng pamamahagi ng kayamanan, na ang lahi ay isang makabuluhang salik pa rin. Ang ANC, na may mahalagang papel sa pagtatapos ng apartheid, ay kinokritikong ngayon para sa mga kasalukuyang isyu ng Timog Aprika, kabilang ang mataas na kawalan ng trabaho, marahas na krimen, katiwalian, at hindi pag-aayos ng mga pangunahing serbisyo tulad ng kuryente at tubig. Sa linggong anibersaryo, maraming taga-South Africa ang nagpahayag na bagaman ang 1994 ay isang makabuluhang sandali, ito ay nalampasan ng mga patuloy na hamon na ito. Sa tekstong ito, ang pokus ay sa paparating na halalan sa Timog Aprika at ang pananaw ng mga nakababatang henerasyon, na tinutukoy bilang "Born Frees", na hindi nabuhay noong panahon ng apartheid. Sa isang kaganapan na dinaluhan ng karamihan ng mga dignitary at pulitiko, isang grupo ng mga batang Itim na mga taga-South Africa ang nagpahayag ng kanilang pagnanais para sa pagbabago sa pamamagitan ng bagong partido pulitikal na Rise Mzansi. Nagsuot sila ng mga T-shirt na nagsasabi na "2024 ang ating 1994," na nagpapahiwatig ng kanilang pag-asa sa isang makabuluhang pagbabago sa hinaharap. Isang nakatatandang tagasuporta ng Rise Mzansi at isang aktibista laban sa apartheid na nagngangalang Seth Mazibuko ang nag-udyok sa pangangailangan na kilalanin ang mga pagkakamali sa nakaraan at ang malubhang epekto ng mataas na kawalan ng trabaho ng kabataan sa mga kabataang henerasyon. Ang teksto ay binubuo ng isang pangungusap kung saan binanggit ng isang tao na may paparating na halalan na may bagong pagkakataon o pagkakataon para sa mga botante na gumawa ng desisyon.