Ang higit na mabigat na pag-ulan kaysa sa karaniwan sa panahon ng tag-ulan, na dulot ng pagbabago ng klima, ay nagdulot ng paglubog ng mga ilog at lawa, na sumisira sa mga bayan, nayon, at mga kalsada. Ang pinakamasama na apektado na mga lalawigan ay ang Haut-Lomami at Tanganyika, na may hangganan sa Lawa ng Tanganyika at mga kalapit na bansa. Tinatayang 471,000 katao ang apektado, na may 451,000 ektarya (1.1 milyong ektarya) ng lupa na napuno ng tubig, kasali na ang 21,000 ektarya ng lupaing pananim. Ang kaguluhan ay lalo nang napansin sa mga lalawigan ng South Kivu at Tanganyika. Ang Demokratikong Republika ng Congo (DRC) ay nakakaranas ng matinding pagbaha, na nag-iiwan sa mga tao na nangangailangan ng pagkain, tirahan, malinis na inuming tubig, suporta sa kalusugan at kalinisan, at tulong upang muling itayo ang kanilang pamumuhay. Gayunman, ang World Food Programme (WFP) ay may limitadong mga mapagkukunan upang tumugon dahil sa mga antas ng pagpopondo at ang kasalukuyang sitwasyon ng tulong sa pagkain. Ang pagbaha ay nagdulot ng pagkalat ng mga sakit, kabilang ang kolera, dahil ang mga latrina ay lumubog at ang kalinisan ay hindi maganda. Ang mga tao ay napipilitang gumamit ng kontaminadong tubig para maghugas at maglinis, na nagpapataas ng panganib ng sakit. Bukod dito, ang mga hayop na gaya ng hipopotamo, buwaya, at mga ahas ay pumasok sa mga lugar na tinatahanan ng baha, na nagbubunga ng panganib na makapapatay sa mga tao at hayop. Sa Aprika, ang matinding pagbaha ay nagdulot ng malaking pinsala, na nagresulta sa pagkawala ng mga ani at nagiging mahirap para sa mga tao na pakanin ang kanilang mga pamilya. Ang sitwasyong ito ay humantong sa pagdami ng mga taong humihingi ng medikal na tulong dahil sa malnutrisyon, lalo na ang mga bata. Ang baha ay humantong sa 257 na buhay sa Kenya lamang.